Mijn Londense Au Pair-Leventje

Ik ben er!

Toen ik gister met een bonkend hart de ontvangsthal inliep, werden mijn zorgen van afgelopen week (Hoe ga ik Steve herkennen? Is Steve er wel? Wat als Steve mij niet herkent?) gelijk weggenomen. Er kwam direct een man op me afgelopen hij leek heel erg op de man die ik via skype had gezien! Wat een opluchting! Er was gelijk een klik en de anderhalfuur durende autorit was voorbij voor ik er erg in had.(Al had ik wel wat last van vermoeidheid waardoor mijn Engels niet heel soepel ging. Steve liet hier echter niks van merken en vertelde me dat ik goed Engels sprak, fijn!)

De vliegreis was vreemd. Maar wel op een grotendeels leuke manier. Er zaten namelijk maar 32 mensen in het vliegtuig. Echt bizar.

Toen we allemaal zaten, en de deuren dicht gingen, riep de piloot om dat we twintig minuten vertraging zouden hebben in verband met het weer in London - en dat was helaas niet omdat de zon zo hard scheen dat de piloten door het tegenlicht de landingsbaan niet konden vinden... (toen ik met Steve in de auto zat was er op een gegeven moment een vijf minuten durende hoosbui waarbij je geen hand voor ogen kon zien, en zelfs stapvoets rijden eigenlijk al te eng was. Na die vijf minuten was er ineens geen wolkje aan de lucht, scheen de zon en leek het alsof die hoosbui niet geweest was, afgezien van een paar auto's aan de kant van de weg die zichzelf in de prak hadden gereden...)

Doordat het zo ontzettend rustig was, was het vluchtpersoneel ook heel erg gezellig; ze waren de hele tijd met elkaar grapjes aan het maken en ook tijdens het omroepen en rondlopen kwam de ene opmerking na de andere (zo werd er na het landen zo'n standaart bandje afgedraaid waarin werd verteld dat 90% van de vliegtuigen van Ryanair op tijd vliegt. De stuward begon daar gelijk doorheen te praten en te zingen, omdat wij bij die 10% hoorden die níét op tijd aankwam). Ik heb me dus ontzettend geamuseerd tijdens de vlucht en tijdens het wachten!

Eenmaal aangekomen op het vliegveld in Londen, was er niemand op het vliegveld om het vliegtuig te ontvangen. Met andere woorden: we moesten nog vijftien minuten wachten in het vliegtuig, voordat we deze mochten verlaten.

Om 20.45 (in plaats van 20.10) stond ik dan eindelijk aan de grens van Engeland (de paspoortcontrole..): ik was er!!

Steve en Carolyn lijken me heel aardig. Carolyn had nog een hele maaltijd voor me gemaakt gisteravond! De boys sliepen al toen ik aankwam, dus die ga ik zometeen ontmoeten! Het huis is groot en mijn kamer is mooi :) ik heb zin in de komende weken, maar laat ik eerst maar eens kennis gaan maken met de boys!

Tot de volgende!

Liefs uit Londen,

Eveline

Reacties

Reacties

Mama

Leuk verhaal! Hopelijk krijgen wij ook van dat soort vluchten! Wat weer betreft lijkt het net Nederland! Hier is code geel afgegeven voor delen van het land vandaag.
van je tijd daar. Maak er wat moois van! Maar ik heb er alle vertrouwen in dat dat gaat lukken!
Dikke knuffel!

Stella

Super leuk Eef! Veel plezier de eerste daagjes! xxx

Oma en opa

Mooi dat het zo goed begonnen is. We zullen je blijven volgen.
Groetjes

Judith

Fijn dat je toch meteen de klik voelde die ook tijdens het Skype gesprek had. De eerste paar dagen zal het echt even kennismaken zijn ;) En wat betreft je vlucht, dat hoor je niet vaak, wel vrolijk. Tijdens mijn reis, ik had ook vertraging (van 2 uur), naar Spanje kregen we alleen een bekertje water, haha..
Heel veel plezier! En ik ga je volgen ;)

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel Active