“Hi Eva!” fluistert Sam vanuit de lounge –de voorste kamer van het huis- terwijl ik de trap op wil lopen. Ik ben net thuis na een dagje sightseeing met papa, mama en mijn zusjes. Carolyn, Steve en de jongens zijn die dag teruggekomen van vakantie en zie ze nu pas weer voor het eerst sinds een week. “Hey Sam! Don’t you need to be in bed?” hij schudt zijn hoofd – het is half 9 dus écht wel dat hij in bet moet liggen. Terwijl hij naar boven loopt vraag ik hoe zijn vakantie was geweest. Hij steekt zijn duim op. Hij moet duidelijk weer even wennen aan het feit dat ik er weer ben. En ik moet er eigenlijk ook wel aan wennen dat zij er weer zijn, want wát een heerlijke week heb ik gehad de afgelopen week! (Ik zal proberen er geen opsomming van te maken, maar ik heb zó veel leuke dingen meegemaakt dat ik het toch heel graag met jullie wil delen!!) Dus bij deze: zo ziet het leven van een Au Pair eruit als ze geen kinderen heeft om op te passen:

Nadat ik op vrijdag afscheid had genomen van de jongens (die net zeiknat uit de douche waren gekomen en het een prachtidee vonden om me juist tóén een knuffel te geven – waarschijnlijk juist omdat ze nat waren en mij dus ook nat konden maken…), vertrok ik naar dé cocktailbar van Ealing om daar samen met Cissi gezellig de vrijdag avond te besteden. Super gezellig! En er was nog happy hour ook. Halverwege onze eerste cocktail besloten we dat we, omdat Cissi nog maar anderhalve week in Londen zou zijn, de komende anderhalve week zo veel mogelijk tijd samen door te brengen.

Na de eerste cocktail kochten we spontaan kaartjes voor de voorstelling The Curious Incident of the Dog at Night-Time voor later die week. (FANTASTISCHE voorstelling over een autistisch jongetje dat onderzoekt wie de hond van de overburen heeft vermoord. Echt, ik heb hem inmiddels gezien… Als je nog naar Londen gaat en geen zin hebt in een musical maar wel in een theaterbezoekje: ga hier heen. Het is echt heel goed!).

Daarna bedachten we (ergens tijdens de tweede cocktail) dat we donderdag samen naar een salsabar zouden gaan. Ik had Daphne en Nina ook uitgenodigd om mee te komen dansen en na een lesje hadden we de basics wel onder de knie en gingen we de dansvloer op, waar de ene na de andere man/jongen (die we stuk voor stuk niet kenden) ons over de dansvloer liet zwieren. Het was echt ontzettend gaaf. Ik wil nog een keer, en nog een keer, en nog een keer. Het was echt onbeschrijfelijk leuk. Achteraf bleven Nina en Daphne bij me slapen en op vrijdagochtend stonden we gezellig mijn zijn drieën (in pyjama) aan het fornuis om pannenkoeken te bakken, super gezellig! Het is zo leuk dat ik hier zo gemakkelijk vriendinnen heb weten te maken, want dit zijn echt de soort ervaringen en herinneringen die het avontuur zo veel leuker maken dan enkel het passen op twee jongens.

Naast leuke uitstapjes met Cissi bestond mijn week vooral uit leuke ontmoetingen: Martin, Dennis en Stefan schenen in Londen te zijn dus we hebben een taartje gegeten op Stefans verjaardag en een meisje dat ik vorig jaar in Rhodos heb leren kennen (Sophie) kwam een nachtje logeren. Mama, papa en mijn zusjes waren afgelopen weekend in Londen en last but zeker not least: Thijs was hier voor vier daagjes. En wat heb ik ervan genoten om na vier weken hem weer om me heen te hebben! We hebben super veel dingen gedaan die nog op mijn ‘to do’ lijstje stonden en zijn we dus lekker cultureel bezig geweest. Zo hebben we een rondleiding gehad door Shoreditch, waar veel streetart is (don’t you dare call it ‘grafitti’, dit is dus wel echt veel meer dan enkel grafitti. – aldus onze tourguide). De tourguide was zelf ook een streetartist dus hij wist er heel erg veel over te vertellen, superleuk. (Ook hebben we de National Art Gallery gezien en sorry, daar vond ik dus niet zo veel aan. Gelukkig was Thijs er ook al snel – na een uurtje – klaar mee, dus gingen we maar naar een film).

Met mama, papa, Irene en Manon was het ook gezellig! We hadden geluk met het weer dus konden we veel wandelen (en heeeel veel foto’s maken) en hadden we dus goed zicht vanuit de London Eye: fijn! Ze hebben gister ook even mijn huis en gastgezin gezien. Dat vond ik heel leuk! En de rest volgens mij ook. Sam hing ineens de verlegen jongen uit (mag ie vaker doen, lekker rustig), en Henry kroop juist uit zijn schulp. Raar hoe de rollen ineens kunnen omdraaien zodra een gezelschap verandert. Sam had, nadat wij met zijn vijven weer waren vertrokken, aan Carolyn gevraagd: “Mum, why does Eva have another family? Wé are her family, right?”. Als zo’n uitspraak je niet gelukkig maakt, dan weet ik het niet meer.

Liefs uit Londen,

Eveline

PS. Ohja, ik wil het toch nog even toevoegen: nu ik ook met Thijs én met ‘ouders+zusjes’ naar een musical ben geweest, staat de teller inmiddels op 7 bezochte voorstellingen tot nu toe. En dat in vijf weken. Ik kan er wel aan wennen!